Dwa modele pracy z programem SET

Pierwszy model – szybkie obliczenia

Ten model polega na wstępnym naszkicowaniu instalacji na rzucie. Na tym etapie można na bieżąco obliczać rysowany układ instalacji.

Program stara się obliczać naszkicowany schemat, nie przywiązując wagi do kompletności i pełnej poprawności danych.

Na tym etapie można już narysować rozdzielacze, grzejniki i trasy połączeń grzejników z rozdzielaczami. Pozwala to na szybkie opracowanie i wstępne obliczenia koncepcji instalacji.

Drugi model – profesjonalne, pełne obliczenia

Bazując na danych z pierwszego modelu, po uzupełnieniu wszystkich danych można wykonać pełne, profesjonalne obliczenia całej instalacji z uwzględnieniem szczegółowej diagnostyki danych.

Zalety takiego rozwiązania:

• Możliwość etapowania prac i oceniania przyjmowanych rozwiązań na każdym etapie oraz tworzenia zestawienia materiałów.
• Możliwość pracy zespołowej od koncepcji budowlanej do projektu wykonawczego.
• Możliwość szybkiej zmiany koncepcji na etapie koordynacji projektu.
• W przypadku bardziej złożonych projektów praca może składać z trzech etapów.

Etap 1. Opracowanie koncepcji

Bardziej doświadczony projektant może opracować pierwszy etap, w którym zasugeruje stosowanie odpowiednich rozwiązań i do pewnego stopnia zdiagnozuje miejsca, w których mogą wystąpić problemy. Może również wstępnie ocenić koszty.

Etap 2. Uszczegółowienie projektu

Drugi etap jest tworzony przez projektantów, zajmujących się rysowaniem systemów, niekoniecznie posiadających ogromne doświadczenie projektowe. Drugi etap może posłużyć do przygotowania projektu budowlanego oraz w pewnym stopniu koordynacji międzybranżowej.

Etap 3. Opracowanie końcowego projektu technicznego

Trzeci etap to połączenie wcześniejszych szkiców w jeden profesjonalny projekt z pionami, wszystkimi elementami regulacyjnymi i pełnym schematem instalacji.

Ten etap wykonuje doświadczony projektant, który jest w stanie ocenić końcowe wyniki i wprowadzić niezbędne poprawki.

Moduł Szybkich obliczeń może skutecznie wspierać prace projektowe na każdym etapie.

Ponadto cały czas można korzystać z modelu 3D, rysunku aksonometrii i zestawienia materiałów.

Rysunki z każdego etapu mogą być wydrukowane, eksportowane do pliku DWG, jak również przenoszone do programu Revit.

Program wykonuje również szacunkowy Dobór grzejników.

Dzięki tej funkcji projektant może wybrać odpowiedni sposób ogrzewania pomieszczenia oraz zorientować się, jaki rodzaj urządzeń grzewczych należy zastosować w pomieszczeniu.

Zaproponowany przez program układ płaszczyznowy można wstawić na rysunek rzutu kondygnacji.

Szybkie obliczenia instalacji

Funkcja szybkich obliczeń instalacji umożliwia rysowanie fragmentów instalacji i wykonywanie na bieżąco obliczeń. Program stara się obliczać naszkicowany schemat, nie przywiązując wagi do pełnej kompletności i poprawności danych. Można na przykład narysować wyłącznie grzejniki konwekcyjne i podłogowe bez przewodów przyłączeniowych.

Następnie można wykonać Szybkie obliczenia.

Mimo to, że grzejniki nie są podłączone do sieci przewodów, program dobierze ich wielkość w sposób przybliżony (bez uwzględnienia rzeczywistych wartości temperatury zasilania).

Pozwala to na oszacowanie wydajności cieplnej przyjętego rozwiązania bez konieczności rysowania całego schematu instalacji.

Funkcja Szybkich obliczeń stara się dobierać elementy instalacji nawet wówczas, gdy nie są prawidłowo podłączone do sieci przewodów i źródeł. Jeżeli Dane ogólne projektu są poprawne, program stara się tworzyć wirtualne źródła, zasilające narysowane fragmenty instalacji.

Szybkie obliczenia wykonywane są dla wszystkich instalacji (CO, CC i H2O).

Na rysunku poniżej, część przewodów CO nie jest podłączona do odbiorników, a grzejnik w dolnej części rysunku ma złe dane.

Wykonując szybkie obliczenia program tam, gdzie to miało sens, stworzył wirtualne źródła i dobrał przewody i odbiorniki.

Przewody niepodłączone do odbiorników oraz grzejnik ze złymi danymi nie zostały dobrane.

Usprawnienia w procesie projektowania instalacji płaszczyznowych

Funkcja Szybkich obliczeń jest szczególnie przydatna w procesie projektowania instalacji płaszczyznowych.

Projektowanie rozpoczynamy od przygotowania podkładu budowlanego wraz ze strefami pomieszczeń. Do obliczeń zapotrzebowania na moc cieplną można użyć wcześniej omówionej funkcji Szybkiego obliczenia obciążenia cieplnego pomieszczeń.

Następnie za pomocą przycisków w zakładce Grzejniki podłogowe wstawiamy grzejniki w pomieszczeniach.

Dla tak wykonanego rysunku można już wykonać Szybkie obliczenia, w celu określenia warunków pracy poszczególnych grzejników. Jednak lepszym rozwiązaniem na początku procesu projektowania jest wykonanie Szybkich obliczeń grzejników podłogowych.

Przed wywołaniem tego polecenia należy zaznaczyć grzejniki, dla których chcemy wykonać obliczenia.

W ramach tych obliczeń można wyznaczyć optymalną temperaturę zasilania oraz sprawdzić, czy nie powinno się podzielić niektórych grzejników na kilka obwodów. Tabela Szybkich obliczeń grzejników podłogowych umożliwia śledzenie wielu parametrów. Wyznaczoną temperaturę zasilania należy wpisać do danych rozdzielacza, jeżeli stosujemy rozdzielacze z układami mieszającymi lub do danych źródła ciepła w Danych ogólnych.

W przypadku, gdy w kolumnie N_cir program informuje, że liczba obwodów powinna być większa, można kliknąć przycisk po prawej stronie komórki w celu podzielenia grzejnika na kilka obwodów.

W kolejnym kroku wstawiamy rozdzielacz (dokładniej parę rozdzielaczy), przeznaczony dla grzejników i zaznaczamy rozdzielacz wraz grzejnikami, które mają być do niego podłączane.

Za pomocą polecenia Automatycznie połącz zaznaczone grzejniki podłogowe z rozdzielaczami tworzymy uproszczone trasy przewodów.

Po stworzeniu tras przewodów łączących grzejniki z rozdzielaczami jest możliwe ponowne wykonanie szybkich obliczeń. Program w trakcie obliczeń zamieni trasę przewodów na wirtualne przewody zasilające i powrotne. Obliczenia bardziej precyzyjne uwzględnią wychłodzenie czynnika w przewodach.

Z uwagi na to, że wirtualne pary przewodów wyglądają niezbyt realistycznie, może się okazać, że nie będziemy chcieli pokazywać ich na rysunku. W tym celu w prawym dolnym rogu okna Rysunku z wynikami obliczeń należy wyłączyć opcję Pokazuj wirtualne przyłącza.

Jeżeli wyniki wstępnych obliczeń są poprawne i nie musimy zmieniać liczby grzejników podłogowych, ani ich lokalizacji, możemy przystąpić do nadania trasom przyłączy realnych kształtów.

Trasa przyłącza jest krzywą, do której możemy dodawać kolejne wierzchołki. W tym celu należy najechać kursorem myszy na krzywą, nacisnąć prawy klawisz myszy, a następnie z wyświetlonego menu wybierać polecenie Dodaj punkt. Możemy alternatywnie użyć klawisza Ins.

Analogicznie postępujemy w celu skasowania punktu krzywej, pamiętając o tym, żeby wcześniej zaznaczyć krzywą.

Trasy przewodów łączących grzejniki z rozdzielaczami możemy rysować również ręcznie wybierając plecenie Trasa przewodów – ogrzewanie.

Uwaga!!!

Trasy przewodów łączą się tylko z grzejnikami (podłogowymi i konwekcyjnymi) oraz rozdzielaczami. Nie łączą się z innymi przewodami oraz innymi urządzeniami.

Trasy przewodów można przekształcić w pary przewodów. W tym celu, gdy kursor myszy znajduje się nad rozdzielaczem, naciskamy prawy klawisz myszy i wybieramy polecenie Przekształć trasy w pary przewodów.

Może zdarzyć się tak, że niektóre przyłącza będą przebiegać przez strefy grzejników.

W takim przypadku, aby to skorygować, należy zaznaczyć te grzejniki i wybierać polecenie Automatycznie przytnij pola grzejne zaznaczonych grzejników.

Można dodatkowo dodać strefę przyłączy do odbiorników płaszczyznowych.

W tym celu wstawiamy grzejnik podłogowy w miejscu występowania strefy i w tabeli jego właściwości w kolumnie Układ wybieramy opcję Strefa przyłączy do odbiorników płaszczyznowych.

Uwaga!!!

Przyjęty średni rozstaw ma znaczny wpływ na jednostkową moc cieplną uzyskiwaną z przyłączy. Długość przyłączy wynika z rysunku i nie zależy od przyjętego średniego rozstawu. Jednostkowa moc cieplna uzyskiwana z jednego metra przyłącza wzrasta wraz z rozstawem rur. Oznacza to w praktyce, że przy tej samej długości przyłączy, strefy z większym rozstawem mają większą moc cieplną. Z tego względu program domyślnie przyjmuje mały rozstaw (0,1 m), aby nie przeszacować mocy uzyskiwanej z przyłączy.

W oknie szybkich obliczeń grzejników podłogowych dodano zakładkę z wynikami obliczeń dla funkcji chłodzenia. Dobór grzejników jest wykonywany dla trybu ogrzewania. W przypadku funkcji chłodzenia program oblicza parametry wcześniej dobranego grzejnika w przypadku zasilania go czynnikiem chłodzącym. Można np. określić jaka będzie wydajność chłodnicza urządzenia zaprojektowanego na warunki ogrzewania.

W etykiecie tabelarycznej rozdzielacza dodano nowe pozycje. W najnowszej wersji programu ma ona następującą formę: