Audytor CO

• rozbudowanie modułu projektowania ogrzewania podłogowego,
• nowy moduł grafiki dwuwymiarowej zapewniający lepszą ergonomię pracy oraz wyższą czytelność i szybkość wyświetlania grafiki,
• rozszerzenie zakresu schematów grup mieszających,
• usprawnienia w module DWG,
• krótszy czas otwierania projektów,
• rozszerzenie eksportu do Excela o możliwość jednoczesnego zapisania wszystkich tabel,
• inne nowe funkcje.

Mechanizm automatycznego generowania wężownic rozszerzono o funkcję pozwalającą na określanie efektywnej powierzchni grzejnej grzejnika podłogowego. Układ wężownicy może zajmować powierzchnię całego grzejnika lub "omijać" rozdzielacz i przewody podłączeniowe innych grzejników. Możliwe jest też wyznaczenie stref wyłączających część pola grzejnego bez konieczności zmiany kształtu samego grzejnika.

Nnarzędzia umożliwiające szybkie dzielenie i łączenie wielokątów określających pola grzejne. Jedno pole może zostać podzielone na dwa lub trzy równe pola – odpowiednio w poziomie lub w pionie. Użytkownik może też wskazać linię podziału za pomocą łamanej. Jednocześnie wprowadzono możliwość łączenia kilku pól grzejnych w jedno.

Funkcje te są szczególnie przydatne w czasie projektowania ogrzewania podłogowego, ale mogą być wykorzystywane do dzielenia
i łączenia również innych wielokątów (np. stref pomieszczeń).

Program pozwala wybrać kierunek rysowania spirali wężownicy zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnie.

W przypadku wyłączenia opcji automatycznego generowana wężownicy, program wyświetla linie pomocnicze wspomagające ręczne rysowanie przewodów. Linie rysowane są z zadanym rozstawem z uwzględnieniem odstępów w strefie brzegowej.

Funkcja automatycznego wstawiania pola grzejnego w strefie pomieszczenia (tzw. wstawianie wokół kursora).

Pola grzejne przed podłączeniem do przewodów wyświetlane są w mniej intensywnej kolorystyce, dzięki czemu bardzo łatwo można się zorientować, które pola trzeba jeszcze podłączyć.

Rozszerzony zakres schematów grup mieszających o możliwość lokalnego podmieszania przy rozdzielaczu.

Możliwość wstawienia na rysunku fragmentu innego rysunku. Zwiększa to znacznie możliwość tworzenia czytelnej dokumentacji technicznej.

Wyświetlanie ścian z wypełnieniem – w kolorze szarym dla ścian zewnętrznych i żółtym dla ścian wewnętrznych. Poprawia to czytelność tworzonych rysunków.

Funkcja selektywnego zaznaczania pozwala wskazywać jakie elementy rysunków mają być zaznaczane (np. pomieszczenia, przewody, armatura itp.).

Funkcja ta jest przydatna w przypadku, gdy użytkownik chciałby np. powielić na kolejną kondygnację wybrane elementy ze wskazanego obszaru.

Funkcje Pozostaw wybrane wiersze oraz Pozostaw niewybrane wiersze pozwalają łatwo zawęzić zakres zaznaczonych obiektów. Po zaznaczeniu szeregu elementów w oknie rysunkowym, można następnie usunąć z zaznaczenia pozycje wskazane w tabeli lub pozostawić tylko właśnie te pozycje.

Funkcja umożliwiająca precyzyjne przesuwanie obiektów. Użytkownik definiuje wektor przesunięcia, czyli określa punkt początkowy
i końcowy.

Funkcja ta w połączeniu z narzędziem Lupa, umożliwia bardzo precyzyjne przesuwanie obiektów. Jest to bardzo przydatne m.in. w przypadku dopasowywania obiektów architektonicznych na różnych kondygnacjach. Wystarczy włączyć wyświetlanie poprzedniej kondygnacji i następnie wskazać odpowiadające sobie punkty na rzutach architektonicznych dwóch kondygnacji.

Rozszerzenie możliwości wyświetlania (malowania) poprzedniej kondygnacji.

Obecnie wyświetlane mogą być elementy poprzedniej kondygnacji albo następnej, albo obydwóch. Ułatwia to m.in. dostosowywanie pozycji rzutów architektonicznych oraz lokalizację pionów instalacyjnych.

Dana opcja pozwala zmieniać grubości ścian w czasie ich rysowania:
– CTRL + lewy nawias kwadratowy – zmniejszanie grubości ściany,
– CTRL + prawy nawias kwadratowy – zwiększanie grubość ściany.

Ten sam efekt można uzyskać za pomocą rolki myszy z wciśniętym klawiszem CTRL. Funkcja ta umożliwia łatwe dopasowanie grubości ściany do wczytanego podkładu budowlanego (rzutu architektonicznego).

Możliwość eksportu do formatu Microsoft Excel nie tylko pojedynczych tabel, ale również wszystkich tabel i diagnostyki na raz. Skraca to znacząco czas eksportu w przypadku potrzeby zapisania szeregu tabel.

Program wyposażono w najnowszy moduł współpracy z plikami DWG i DXF.

Umożliwia on między innymi:

• Wczytywanie rysunków DXF i DWG w najnowszych wersjach (do 2018).
• Obsługa tekstu UNICODE zapewniająca poprawne wyświetlanie większości znaków.
• Eksport rysunków w formatach: DWG 2000, DWG 2004, DWG 2010, DXF 2000, DXF 2004, DXF 2007,PDF, SVG, CGM, HPHL, SWF.
• Znacznie szybsze wyświetlanie skomplikowanych rysunków dzięki funkcji uproszczonego malowania.
• Bardziej realistyczny eksport rysunków do plików DXF i DWG.
• Zapisywanie rysunków rastrowych w plikach DXF i DWG.
• Wygodniejsze zarządzanie warstwami rysunku

Funkcja eksportu pozwala na wyeksportowanie projektu instalacji do pliku, który później można wczytać w programie Autodesk® Revit® za pomocą wtyczki Audytor CO for Revit. 

Funkcja pozwala na eksport danych lub eksport wyników.

Eksport z danych pozwala na zapisanie projektu instalacji (nawet niepełnego, nie przeliczającego się).

Eksport z wyników pozwala na zapisanie projektu instalacji (po obliczeniach) i wykorzystanie w Autodesk® Revit® danych technicznych dobranych rur i urządzeń np. średnic rur, nastaw zaworów, wielkości grzejników, rozstawów rur w ogrzewaniu podłogowym. Ponadto dostępne są wielkości fizyczne takie jak np. prędkość czynnika, moc grzejnika, straty ciśnienia.

Dowiedz się więcej

• Import i eksport rysunków w formacie DWG 2018
• Funkcja porządkowania stref pionów na rozwinięciu
• System kopii zapasowych plików z danymi
• Mechanizm automatycznie generujący schemat aksonometryczny projektowanej instalacji.
• Możliwość wyświetlania przewodów instalacji z rzeczywistymi średnicami.
• Mechanizm inteligentnego powielania elementów instalacji "w dół".
• Funkcja porządkowania etykiet na kilku kondygnacjach jednocześnie (na rysunkach rzutów i aksonometrii) oraz mechanizm powielania etykiet na sąsiednie kondygnacje.
• Usprawnienia szkicowania instalacji kanalizacji.
• System skrótów klawiszowych umożliwiający przypisanie prostych kombinacji przycisków do najczęściej wykorzystywanych narzędzi rysunkowych.
• Usprawnienia edycji właściwości warstw rysunku.
• Usprawnienia wyświetlania informacji o obiegu przez dany grzejnik / odbiornik.  

Program Audytor CO umożliwia wykonanie pełnych obliczeń hydraulicznych instalacji, w ramach których:

• dobiera średnice przewodów
• określa opory hydrauliczne poszczególnych obiegów, z uwzględnieniem ciśnienia grawitacyjnego wynikającego z ochłodzenia wody w przewodach i odbiornikach ciepła
• podaje całkowite straty ciśnienia w instalacji
• redukuje nadmiary ciśnienia w obiegach poprzez dobór nastaw wstępnych zaworów lub dobór średnic otworów kryz dławiących. Uwzględnia konieczność zapewnienia odpowiedniego oporu hydraulicznego działki
• dobiera nastawy regulatorów różnicy ciśnienia zainstalowanych w miejscach wybranych przez projektanta (podstawa pionu, gałąź instalacji itd.)
• automatycznie uwzględnia wymagania odnośnie autorytetów zaworów termostatycznych (odpowiednie spadki ciśnienia na zaworach)
• dobiera wymiennikowe węzły mieszkaniowe, (w zależności od wersji - szczegóły w tabeli poniżej)
• dobiera bufory cieplne współpracujące z węzłami mieszkaniowymi, (w zależności od wersji - szczegóły w tabeli poniżej)
• dobiera grupy pompowe
• dobiera pompy
• pozwala na zastosowanie sprzęgieł hydraulicznych (w zależności od wersji - szczegóły w tabeli poniżej)
• umożliwia zastosowanie podwójnych rozdzielaczy.

Program Audytor CO umożliwia wykonanie obliczeń cieplnych, w ramach których:

• określa zyski ciepła od przewodów instalacji prowadzonych przez poszczególne pomieszczenia
• oblicza ochłodzenie czynnika grzejnego w przewodach
• dla podanego zapotrzebowania na moc cieplną określa wymagane wielkości grzejników
• dobiera odpowiednie strumienie czynnika grzejnego dopływającego do istniejących odbiorników ciepła uwzględniając jego ochłodzenie w przewodach oraz zyski ciepła od przewodów (wariant regulacji istniejącej instalacji np. w ocieplonych budynkach)
• uwzględnia wpływ ochłodzenia wody w przewodach na wartość ciśnienia grawitacyjnego w poszczególnych obiegach, jak również na moc cieplną odbiorników ciepła
• oblicza parametry projektowanych grzejników podłogowych.

W programie jest możliwe zaprojektowanie następujących instalacji:

• instalacja pompowa
• układ przewodów: jednorurowy, dwururowy lub mieszany, czterorurowy
• czynnik grzejny lub chłodniczy: woda, glikol etylenowy, glikol propylenowy
• rozdział dolny, górny, układy z poziomym rozprowadzeniem przewodów, układy rozdzielaczowe
• grzejniki konwekcyjne, podłogowe lub ścienne
• samoczynne zawory odpowietrzające (nie może być sieci odpowietrzającej)
• zwykłe lub termostatyczne zawory grzejnikowe
• regulacja wstępna za pomocą zaworów z nastawami wstępnymi lub kryz
• stabilizacja różnicy ciśnienia za pomocą stabilizatorów dławiących
• możliwość stosowania regulatorów przepływu.

Program Audytor CO daje możliwość projektowania bardzo dużych instalacji (nawet 140 pionów i 12000 grzejników). Dostarczona z programem biblioteka typowych fragmentów rysunku (bloków), takich jak pionopiętra, elementy układów mieszkaniowych i rozdzielaczowych, pozwala 
na szybkie tworzenie rozwinięcia. Ponadto użytkownik może definiować praktycznie nieograniczoną liczbę własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku. Bloki takie mogą być następnie wykorzystywane w kolejnych projektach. Dzięki funkcji powielania dowolnych elementów rysunku można np. wprowadzić fragment rozwinięcia instalacji na całej kondygnacji (kolejne piony lub układy mieszkaniowe), a następnie automatycznie utworzyć rozwinięcie i dane dla kolejnych kondygnacji.

Dane do programu mogą być wprowadzane w formie graficznej na rzutach i rozwinięciach. Niezbędne informacje na temat rysowanych elementów wprowadzane są do tabel powiązanych z rzutem lub rozwinięciem. Dzięki temu istnieje możliwość szybkiego edytowania zarówno pojedynczych przewodów, grzejników, armatury, jak i całych zaznaczonych grup. Z każdym wprowadzonym elementem związany jest system kontroli poprawności oraz system pomocy pozwalający na uzyskanie informacji o wprowadzanej wielkości lub przywołanie odpowiednich danych katalogowych.

W celu usprawnienia wprowadzania danych program wyposażono w:

• możliwość jednoczesnego edytowania wielu elementów instalacji
• możliwość korzystania z gotowych bloków
• inteligentne funkcje powielania dowolnych fragmentów rysunku w poziomie (systemy mieszkaniowe) i w pionie (tradycyjne układy pionowe) wraz z właściwym numerowaniem pomieszczeń i działek
• możliwość definiowania nieograniczonej liczby własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku
• szybki dostęp do informacji pomocniczych związanych z wprowadzanymi wielkościami.
• system rozwijanych przycisków usprawniający dostęp do najczęściej używanych elementów instalacji
• funkcję dynamicznego powiązania danych z rysunku z odpowiednimi danymi w tabeli
• system wspomagający łączenie armatury, odbiorników i innych elementów instalacji za pomocą przewodów
• automatyczne tworzenie układu pionów na podstawie rzutów
• edytowanie danych w formie tabelarycznej dające możliwość indywidualnego ustalania parametrów wielu jednocześnie zaznaczonych elementów rysunku. Dynamiczne powiązanie rysunku z tabelą danych sprawia, że aktualnie edytowany w tabeli element zostaje wyróżniony na rozwinięciu.

• Z każdym wprowadzonym elementem związany jest system kontroli poprawności oraz system pomocy pozwalający na uzyskanie informacji o wprowadzanej wielkości lub na przywołanie odpowiednich danych katalogowych.
• Program alarmuje o nieprawidłowościach hydraulicznych w projektowanej instalacji. 

Program umożliwia pracę na podkładach budowlanych przygotowanych w formie:

• bezpośredniego importu konstrukcji budynku obliczonego w programie Audytor OZC
• importu plików programu Autocad (.dwg) lub plików zeskanowanych
• schematu kondygnacji stworzonej przy pomocy edytora podkładów budowlanych umożliwiającego rysowanie elementów konstrukcji budynku typu ścian, okna, drzwi, stropy, strefy pomieszczenia

Do powstania projektu niezbędny jest rysunek z naniesionymi strefami pomieszczeń. 
Można je narysować w programie ręcznie lub wczytać razem z podkładami z programu OZC. Jeżeli w programie OZC został stworzony trójwymiarowy model budynku, to do programu zostaną wczytane rysunki wraz z wynikami. Budynek wprowadzony tabelarycznie zostanie wczytany jako lista pomieszczeń z wynikami.

Najbardziej komfortowy tryb pracy pozwala w pełni wykorzystać możliwości współpracy z programem OZC:

1. Wczytanie do programu OZC podkładów budowlanych z plików np. DWG, DXF, WMF, JPG.
2. Narysowanie w programie OZC modelu budynku oraz wykonanie obliczeń cieplnych.
3. Wczytanie wyników z programu OZC w programie do projektowania instalacji (wartości obciążenia cieplnego oraz rzutów kondygnacji).
4. Narysowanie instalacji i przeprowadzenie obliczeń.

Projektowanie instalacji może odbywać się tylko na rozwinięciu, tylko na rzutach albo częściowo na rzutach i częściowo na rozwinięciu. Istnieje również możliwość łączenia fragmentów instalacji narysowanych na rzutach i z elementami narysowanymi na rozwinięciach.

W przypadku rysowania na rzutach program automatycznie tworzy proste rozwinięcie pionów, „spinające” poszczególne rzuty. Program (Audytor CO od wersji 6.0, Audytor CC i Audytor H2O od wersji 7.0) został wyposażony w moduł trójwymiarowej wizualizacji instalacji, analogiczny do modułu wizualizacji budynku, dostępnego w programie Audytor OZC, począwszy od wersji 6.0.

Program (od wersji 7.0) stworzony został jako moduł programu Audytor SET i umożliwia jednoczesne projektowanie instalacji chłodzenia, wody zimnej i ciepłej wraz z cyrkulacją oraz instalacji centralnego ogrzewania. Poszczególne moduły programu współpracują ze sobą i korzystają ze wspólnego środowiska graficznego 2D i 3D.

Baza danych katalogowych programu zawiera informacje na temat rur, armatury i grzejników. Baza ta jest stale rozwijana. 
W jednym projekcie można jednocześnie stosować armaturę, rury i grzejniki różnych firm. 

• Kursor myszy przybiera kształt niewielkiego obrazka adekwatnego treścią do aktualnie używanej funkcji.
• Wyświetlające się linie pomocnicze sugerują automatyczne podłączenia do charakterystycznych punktów (np.punkty przyłączeniowe grzejników w programie CO, baterii w prograie H2O, odbiorników chłodu w programie CC).
• Przewody można rysować parami zasilanie/powrót z zadanym rozstawem, który  w razie potrzeby automatycznie dopasowuje się do podłączanych urządzeń (np. do rozstawu punktów przyłączeniowych grzejników, przyborów lub odbiorników chłodu).
• Rysowanie przewodów linią ciągłą łamaną zmniejsza liczbę wymaganych kliknięć myszy.
• Automatyczne wstawianie grzejników i odbiorników chłodu pod okna, lub odbiorników i armatury sanitarnej względem ścian.
• Automatyczne podłączanie grzejników i odbiorników do przewodów rozprowadzających.
• Możliwość powielania dowolnych fragmentów rysunku w ramach jednej kondygnacji lub na następne kondygnacje.
• Możliwość wykonywania lustrzanych odbić rysunków.
• Możliwość korzystania z gotowych bloków. Dostarczona z programem biblioteka typowych fragmentów rysunku (bloków) takich jak pionopiętra, elementy układów mieszkaniowych i rozdzielaczowych pozwala na szybkie tworzenie rozwinięcia.
• Możliwość definiowania nieograniczonej liczby własnych bloków składających się z dowolnych fragmentów rysunku. Zdefiniowane wcześniej bloki mogą być wykorzystywane w kolejnych projektach.

Program posiada wbudowany moduł projektowania grzejników podłogowych. Stanowi on integralną część graficznego systemu projektowania instalacji centralnego ogrzewania. Pierwszym etapem projektowania grzejnika podłogowego jest zdefiniowanie konstrukcji stropu, w którym znajduje się wężownica. Katalogi programu są wyposażone w dane najbardziej popularnych systemów ogrzewania podłogowego, w skład których wchodzą m.in. rury, płyty systemowe, izolacje cieplne i przeciwwilgociowe, systemy mocowania przewodów. Istnieje możliwość stworzenia całego katalogu najczęściej występujących konstrukcji, które następnie mogą być wykorzystywane w kolejnych projektach. Program wykonuje obliczenia zgodnie z polską normą PN-EN 1264. Ogrzewanie podłogowe projektowane jest na podstawie wybranego systemu mokrego lub suchego i określonej konstrukcji stropu. Dane konstrukcyjne wpisane są jako dane domyślne charakterystyczne dla wybranego producenta z możliwością indywidualnego zaprojektowania ocieplenia stropu.

Program (CO od wersji 6.0, CC i H2O od wersji 7.0) został wyposażony w moduł trójwymiarowej wizualizacji instalacji, analogiczny do modułu wizualizacji budynku, dostępnego w programie Audytor OZC, począwszy od wersji 6.0. Narzędzie to doskonale ułatwia orientowanie się w projekcie - pozwala na błyskawiczną ocenę poprawności połączeń. Istnieje możliwość przesuwania elementów instalacji w pionie. 

Od wersji 7.0 dzięku jednoczesnemy podglądowi modelu 3D instalacji wodnych, grzewczych i chłodzących możliwa jest analizę występujących kolizji instalacyjnych.

Na rysunku automatycznie tworzonego rozwinięcia dodano przycisk Porządkuj umożliwijący inteligentne rozmieszczenie stref pionów w oparciu o dane z zrzutów kondygnacji.

Program zachowuje kolejność pionów w obrębie poszczególnych systemów instalacji (CO, CC i H2O).

Funkcja jest szczególne przydatna w przypadku dużych projektów znacznie skracając czas niezbędny na ręczne przesuwanie stref pionów.

Parametry funkcji porządkowania mogą być modyfikowane.

Wyniki obliczeń prezentowane są zarówno w formie graficznej, jak i tabelarycznej. Format etykiet poszczególnych elementów instalacji może być dowolnie modyfikowany (wybór wyświetlanych wartości, koloru, wielkości czcionki itd.).

Zawartość tabel może być zmieniana (wybór pokazywanych kolumn i wierszy, wybór wielkości czcionek) oraz sortowana wg dowolnego klucza.

Tabele zawierają wyniki ogólne oraz wyniki szczegółowe dotyczące poszczególnych urządzeń i obiegów oraz zestawienia materiałów .

Na rysunkach wynikowych wyświetlają się etykiety zawierające dane charakterystyczne dla wskazanego przez nie urządzenia. Etykiety są w pełni edytowalne. Można na nich umieścić wszystkie wyniki dostępne dla danego urządzenia. Możliwość zapisywania formatów etykiet pozwala na natychmiastowe powrócenie do wybranej przez siebie formy opisu rysunku.

Wyniki obliczeń mogą zostać wydrukowane na ploterze lub na drukarce. Użytkownik może wybrać skalę rysunku oraz skorzystać z podglądu drukowania, aby zobaczyć jak rozwinięcie zostanie wydrukowane. 
W przypadku, gdy rysunek nie mieści się na jednym arkuszu papieru, program drukuje rozwinięcie we fragmentach, które następnie można skleić w całość. Dzięki temu, korzystając nawet z najprostszej drukarki formatu A4, można uzyskać duże rysunki. Program wyposażono również w funkcję zapisywania rysunków w DXF lub DWG. Tak zapisane rysunki mogą być następnie wczytane np. do programu Auto CAD.

Tabele z wynikami obliczeń mogą być drukowane, jak również przenoszone do innych aplikacji pracujących w środowisku Windows (np. arkusza kalkulacyjnego, edytora tekstów itd.).

Program pracuje w środowisku MS Windows (Vista, 7, 8, 8.1, 10) 32bit i 64 bit.

Minimalne wymagana sprzętowe to: 

• procesor 1200 MHz, 
• 1 GB RAM, 
• kolorowy monitor o rozdzielczości minimum 1024x768, 
• 200 MB wolnej pamięci na twardym dysku, 
• karta graficzna zgodna z OpenGL 2.0 i wyższymi czyli: 
        wszystkie nowe karty graficzne na rynku powinny spełniać minimalne wymagania sprzętowe; karty graficzne zintegrowane z płytą główną: minimum GMA 500;

Wymagania dotyczące rozdzielczości ekranu w pionie: 
- minimalna - 768 punktów, 
- wystarczająca do wygodnej pracy - 900 punktów, 
- najwygodniejsza - 1080 punktów. 

Wymagania dotyczące ustawień czcionek systemowych: 
- Windows Vista, 7, 8 - czcionki "mniejsze 100%", 
- Windows XP - czcionki "normalne". 

Komputer powinien posiadać kartę graficzną, która wspiera technologię OpenGL w wersji: 
- minimalnej 2.0, 
- wystarczającej do wygodnej pracy: 3.3 i wyższej.

Jak sprawdzić jaki model karty graficznej jest na moim komputerze? 
- Windows Vista, 7, 8: Panel sterowania/System/Menedżer urządzeń/Karty graficzne, 
- Windows XP: Panel sterowania/System/Sprzęt/Menadżer urządzeń/Karty graficzne.

Karty wspierające OpenGL 2.0 (wystarczające)

ATI/AMD: 
- Mobility Radeon 9600, 9700 
- Radeon X300, X550, X600 
- Radeon X700–X850. 
- Radeon X1300–X1950 

Nvidia: 
- GeForce 6 (GeForce 6xxx) 
- GeForce 7 (GeForce 7xxx) 
- Quadro FX Series 
- Quadro FX (x300) Series 
- Quadro FX (x400) Series 
- Quadro FX (x500) Series 
- Quadro NVS 285 

Intel: 
- GMA 500 
- GMA 600 
- GMA 3000 
- GMA 3600 
- GMA 3650 
- GMA X3000 - X3500 
- GMA 4500 
- GMA X4500 
- GMA X4500HD 
- GMA 4500MHD

Karty wspierające OpenGL 3.3 (polecane)

ATI/AMD: 
- Radeon HD 2000 series. 
- Radeon HD 3450-3650, Radeon Mobility HD 2000 and 3000 series. 
- Radeon HD 3690-3870. 
- Radeon HD 4000 series. 
- FireStream 

Nvidia: 
- GeForce 8 (GeForce 8xxx) 
- GeForce 9 (GeForce 9xxx) 
- GeForce 100 Series 
- GeForce 200 Series 
- GeForce 300 Series 
- Quadro FX (x600) Series 
- Quadro FX (x700) Series 
- Quadro FX (x800) Series 
- Quadro NVS (290 - 300) 

Intel: 
- HD Graphics 4000 
- HD Graphics P4000 
- HD Graphics 4200 
- HD Graphics 4400 
- HD Graphics 4600 
- HD Graphics 5000 
- Iris Graphics 5100 
- Iris Pro Graphics 5200 

OpenGl 4.2 
- FirePro Workstation 
- FirePro Server 

OpenGl 4.3 i większe 
ATI/AMD: 
- Radeon HD 5000 series 
- Radeon HD 6000 series 
- Radeon HD 7000 series 
- Radeon HD 8000 series 
- Radeon HD 9000 series 

Nvidia: 
- GeForce 400 Series 
- GeForce 500 Series 
- GeForce 600 Series 
- GeForce 700 Series 
- Quadro x000 
- Quadro Kxxx Series 
- Quadro NVS (310 - 510)

Źródło Wikipedia:

Karty z Chipset'em AMD

Karty z Chipset'em Intel

Karty z Chipset'em nVidia